گروه مهندسان جوان تاسیسات (مکانیک)

انتخاب شير انبساط

انتخاب و عملكرد شير انبساط تأثير قابل توجهي بركارآيي و هزينه‌هاي عملكرد يك طرح تبريد دارد. 6 نوع اصلي شير انبساط وجود دارد كه مي‌توان از آنها در يك مدار تبريد استفاده نمود:

×     شير انبساط دستي؛

×     لوله مويين؛

×     شير انبساط حساس به دما (ترموستاتيكي)؛

×     شير شناوري براي كنترل بخش كم فشار[1]

×     شير شناوري براي كنترل بخش پر فشار؛

×     شير انبساط الكترونيكي.

وظيفه شير انبساط، تنظيم نرخ جريان مايع مبرد از كندانسور به اواپراتور، با توجه به بار سرمايي و ميزان پمپاژ كمپرسور است، كه به منظور حفظ اختلاف فشار لازم ميان بخش‌هاي فشار پايين و فشار بالاي سيستم صورت مي‌گيرد.

شيرهاي انبساط دستي و لوله‌هاي مويين امكان كنترل خودكار جريان را فراهم نمي‌كنند. ساير شيوه‌هاي ياد شده، كنترل جريان را براساس فشار اواپراتور، دماي فوق گرمايش مورد نياز و ارتفاع اواپراتور، كندانسور و منبع ذخيره مبرد[2] امكان‌پذير مي‌سازند.

يك شير كنترل خودكار جريان مبرد، در صورتي كه در وضعيت ايده‌آل خودكار كند، بايد همواره اواپراتور را پر از مايع و كندانسور را در وضعيت خشك نگهدارد و در عين حال بايد از نفوذ مبرد به كمپرسور جلوگيري نمايد. تحقق اين امر تحت كليه شرايط باري، سبب ايجاد بالاترين دماي تبخير و پائين‌ترين دماي تقطير مي‌شود كه خود به تأمين حداكثر ضريب عملكرد ممكن و حداقل هزينه‌هاي كاركرد مي‌انجامد. در بخش‌هاي زير دو جنبه مهم در طراحي سيستم‌هاي تبريد كه در رابطه با انتخاب شير انبساط به منظور بهره‌وري هرچه بيشتر انرژي مي‌باشد، به طور مفصل مورد بررسي قرار مي‌گيرد. اين دو جنبه عبارتند از:

1-    استفاده از كنترل فشار تخليه كمپرسور.

2-    بررسي امكان استفاده از شيرهاي انبساط الكترونيكي بجاي شيرهاي انبساط ترمواستاتيك.